Η σκληροθεραπεία είναι μέθοδος αντιμετώπισης φλεβών που προκαλούν προβλήματα στον ανθρώπινο οργανισμό, όπως στην περίπτωση των κιρσών του οισοφάγου ή σε ηπιότερες καταστάσεις, όπως οι ευρυαγγείες. Συνίσταται στη χορήγηση ειδικού διαλύματος μέσα στη φλέβα, το οποίο προκαλεί σκλήρυνση της φλέβας, ουλοποίηση του αυλού και σταδιακή αντικατάστασή της από ινώδη ιστό.

Εικόνα κιρσών οισοφάγου από γαστροσκόπηση

Η σκληροθεραπεία των κιρσών του οισοφάγου γίνεται κατά τη διάρκεια της γαστροσκόπησης υπό άμεση όραση. Αφορά ασθενείς με πυλαία υπέρταση και οι οποίοι προσέρχονται λόγω αιμορραγίας από το ανώτερο πεπτικό συνήθως με τη μορφή της αιματέμεσης.

Ως μέθοδος εφαρμόστηκε για πρώτη φορά το 1939 για την αντιμετώπιση κιρσών οισοφάγου. Τα τελευταία χρόνια γίνεται με τη χρήση εύκαμπτων γαστροσκοπίων και τα ποσοστά επιτυχίας είναι ιδιαίτερα υψηλά. Το ποσοστό υποτροπής μετά από 1 συνεδρία σκληροθεραπείας αγγίζει το 6% και αφορά συνήθως προχωρημένα στάδια κίρρωσης.

Η επέμβαση γίνεται συνήθως σε κατάσταση ήπιας καταστολής με τη μέθοδο «ελευθέρας χειρός» (hand free technique) με την έγχυση της σκληρυντικής ουσίας εντός της φλέβας, οδηγώντας στην σταδιακή ουλοποίηση και με τον τρόπο αυτό στην αποσυμφόρηση των κιρσών που αιμορραγούν.

Η ίνωση εμφανίζεται μετά από 15-30 ημέρες. Είναι πιθανό να χρειαστούν και επαναληπτικές συνεδρίες σκληροθεραπείας για την ολοκλήρωση της θεραπευτικής αγωγής. Αυτή μπορεί να γίνει μετά από 5-7 ημέρες και να επαναλαμβάνεται κατά διαστήματα ανά 1-3 βδομάδες.