Ομφαλοκήλη

Ως ομφαλοκήλη ορίζεται η πρόπτωση, έξοδος δηλαδή ενός σπλάχνου διαμέσου του ομφαλικού δακτυλίου. Με την έννοια αυτή πραγματική ομφαλοκήλη μπορεί να υπάρξει μόνο στα νεογνά, λόγω συγγενούς ελλέιμματος. Αντίθετα στους ενήλικες, υπάρχει η λεγόμενη παραομφαλοκήλη, όπου το προπίπτον σπλάχνο εξέρχεται πησίον του ομφαλικού δακτυλίου. Εντούτοις, έχει επικρατήσει ο όρος ομφαλοκήλη για όλες τις ηλικίες.

Αποτελούν το 3-5% του συνόλου των κηλών και είναι ιδιαίτερα συνήθεις στα νεογνά. Συνήθως κλείνουν μέχρι την ηλικία των 18 μηνών. Εφόσον αυτό δεν πραγματοποιηθεί, ο χειρουργός δύναται να εφαρμόσει χειρουργική αποκατάσταση του προβλήματος.

Συμπτώματα

Το κυριότερο σύμπτωμα είναι η προπέτεια στο ύψος του ομφαλού, η οποία γίνεται πιο έντονη σε περιπτώσεις ανύψωσης βάρους, έντονου βήχα ή σε περιπτώσεις νεογνών, όταν το παιδί κλαίει. Σε περίπτωση περίσφιξης, η περιομφαλική περιοχή γίνεται εξέρυθρη και παρατηρείται έντονο άλγος. Ιδιαίτερη προσοχή απαιτείται λόγω κινδύνου νέκρωσης του προπίπτοντος σπλάχνου σε περιπτώσεις περίσφιξης και στραγγαλισμού, οπότε και ο ασθενής θα πρέπει να οδηγείται επειγόντως στη χειρουργική αίθουσα.

Αίτια

Εκτός από τα συγγενή ελλείμματα, επιβαρυντικοί παράγοντες για την ανάπτυξη ομφαλοκηλών είναι:

Ανύψωση βάρους
Παχυσαρκία
Εγκυμοσύνη
Προηγηθείσες επεμβάσεις στην κοιλιά
Ασκίτης

Θεραπεία

Η θεραπεία εκλογής είναι η χειρουργική αποκατάσταση του ελλείμματος, με ή χωρίς την τοποθέτηση πλέγματος. Διενεργείται μια μικρή τομή ακριβώς κάτωθεν του ομφαλού, ανευρίσκεται ο σάκος και παρασκευάζεται και ακολούθως ελέγχεται η βιωσιμότητα του κοιλιακού περιεχομένου. Σε περίπτωση νέκρωσης, το τμήμα του εντέρου που νεκρώθηκε αφαιρείται και ακολουθεί αναστόμωση. Το χάσμα συγκλείεται με απλές ραφές ή με τοποθέτηση πλέγματος. Τα τελευταία χρόνια κερδίζει συνεχώς έδαφος η λαπαροσκοπική και η ρομποτική αποκατάσταση των ομφαλοκηλών. Οι ασθενείς παραμένουν 1 βράδυ στο Νοσοκομείο και την επόμενη μέρα εξέρχονται , ενώ σε λίγες ημέρες επανέρχονται στις αρχικές δραστηριότητές τους.